Krycka

Krycka

Jawel, kruk in gewoon Nederlands.
Voor ‘t eerst in m’n leven op internet uitgezocht hoe de ideale kruk, met andere woorden, de kruk der krukken er uit zou moeten zien.
Gevonden! Ingrid heet ‘t kreng. Een iets grotere hoek tussen stok en armsteun, een anatomische handgreep, and that ‘s all!
Nooit gedacht dat ik van zo’n ding, waarmee je eigenlijk niet al te vaak gezien wilt worden, zo veel plezier zou hebben, maar voila, c’ est cá!
Nou is het in Zweden, als je met een stok loopt, of maar een hint geeft dat je niet meer zo heel wendbaar bent, de gewoonte dat je gelijk van alle kanten gerespecteerd en geholpen wordt. Steek slechts je stok enigszins omhoog vanaf het begin van een zebra, en het verkeer komt met gillende remmen tot stilstand.
Genant bijna, maar het is me tot nu toe gelukt er geen misbruik van te maken.
Kruk op kruk, zij m’n vader vroeger vaak als ‘ie zo’n ongelukkige (kon je vroeger gewoon zeggen) zag lopen.
Hij heeft me gelukkig nooit zo gezien.


Björköby, 6 november 2018